تمرکز به میلیاردها نفر در شبکه جهانی وب کمک کرده است و زیرساخت پایدار و مستحکمی را ایجاد کرده است که در آن زندگی می‌کند. در همان زمان، تعداد انگشت شماری از نهادهای متمرکز در بخش‌های وسیعی از شبکه جهانی وب مستحکم هستند و به طور یکجانبه تصمیم می‌گیرند که چه چیزی باید مجاز باشد و چه چیزی نباید مجاز باشد.

Web3 پاسخ این معضل است. وب 3 به جای وب در انحصار شرکت های بزرگ فناوری، از تمرکززدایی استقبال می کند و در حال ساخت، بهره برداری و مالکیت کاربرانش است. وب3 قدرت را  از شرکت ها گرفته و آن را در دست کاربران قرار می دهد. 

Web3 به یک اصطلاح فراگیر برای چشم انداز اینترنت جدید و بهتر تبدیل شده است. Web3 در هسته خود از بلاک چین، ارزهای رمزنگاری شده و NFT استفاده می کند تا قدرت را در قالب مالکیت به کاربران بازگرداند. یک پست در سال 2020 در توییتر به بهترین وجه بیان کرد: Web1 فقط خواندنی بود، Web2 خواندنی-نوشتنی است، Web3 خواندنی-نوشتنی-شخصی خواهد بود.

ایده های اصلی Web3
اگرچه ارائه یک تعریف دقیق از چیستی Web3 چالش برانگیز است، اما چند اصل اساسی ایجاد آن را راهنمایی می کند.

Web3 غیرمتمرکز است: به جای اینکه بخش‌های وسیعی از اینترنت تحت کنترل و مالکیت نهادهای متمرکز باشد، مالکیت بین سازندگان و کاربران آن توزیع می‌شود.
Web3 بدون مجوز است: همه برای شرکت در Web3 به یک اندازه دسترسی دارند و هیچکس مستثنی نمی شود.
Web3 دارای پرداخت های بومی است: به جای تکیه بر زیرساخت های قدیمی بانک ها و پردازشگرهای پرداخت، از ارز دیجیتال برای خرج کردن و ارسال پول آنلاین استفاده می کند.
Web3 غیر قابل اعتماد است: به جای اتکا به اشخاص ثالث قابل اعتماد، با استفاده از انگیزه ها و مکانیسم های اقتصادی عمل می کند.