معرفی
تکنولوژی بلاکچین در حال ایجاد تغییرات اساسی در سیستم مالی است و در این چند سال سازمان های مهمی مانند DAO را ایجاد کرده است.
بلاکچین ها می توانند انواع جدیدی از سازمان ها را ایجاد و فعال کنند که بدون نیاز به هماهنگی توسط نهاد مرکزی و به طور مستقل فعالیت کنند. در این مقاله درباره شکل این سازمان ها و نوع کار آن ها توضیح خواهیم داد.
DAO چیست و چگونه کار می کند؟
DAO مخفف سازمان خودگردان غیرمتمرکز است. به زبان ساده ، DAO سازمانی است که با کد و برنامه های رایانه ای اداره می شود. به این ترتیب ، توانایی عملکرد مستقل و بدون نیاز به یک مرجع مرکزی را دارد.
از طریق استفاده از قراردادهای هوشمند ، DAO می تواند با اطلاعات خارجی کار کند و دستورات را بر اساس آنها اجرا کند. همه عملیات بدون هیچ گونه دخالت انسانی انجام می شود. سازمان های خودگردان غیرمتمرکز معمولاً توسط جامعه ای از ذینفعان اداره می شود.
قوانین و سوابق معاملات سازمان خودگردان غیرمتمرکز به طور شفاف در بلاکچین ذخیره می شود. قوانین معمولاً با نظر ذینفعان تعیین می شود. به طور معمول ، نحوه تصمیم گیری در DAO از طریق رای گیری است و رای اکثریت سهامداران اجرایی می شود.
در حالی که سازمان های سنتی با ساختار سلسله مراتبی کار می کنند ، سازمان های خودگردان غیرمتمرکز ساختار سلسله مراتبی ندارند و از سازوکارهای اقتصادی برای همسویی منافع سازمان با منافع اعضای آن استفاده می کنند.
اعضای DAO با یک هدف مشترک به هم پیوند می خورند و قوانین نیز کاملاً شفاف در نرم افزار منبع باز حاکم بر سازمان نوشته شده است. از آنجا که سازمان خودگردان غیرمتمرکز بدون مرز کار می کند ، ممکن است تحت صلاحیت های قضایی مختلفی باشد.
به طور کلی ، DAO یک سیستم عامل برای همکاری فراهم می کند. این سیستم عامل به افراد و موسسات امکان همکاری بدون نیاز به شناخت و اعتماد به یکدیگر را می دهد.
نمونه هایی از DAO
شبکه بیت کوین اگرچه بسیار ابتدایی است ، ممکن است اولین نمونه از DAO در نظر گرفته شود. در این نمونه به صورت غیرمتمرکز عمل می شود و کارها توسط یک پروتکل اجماع و بدون هیچ سلسله مراتبی انجام می شود.
پروتکل بیت کوین قوانین سازمان را مشخص می کند و تضمین می کند که شرکت کنندگان مختلف می توانند با همکاری یکدیگر بیت کوین را به عنوان یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز حفظ کنند.
هدف اصلی در بیت کوین ، ذخیره و انتقال ارزش بدون وجود نهاد مرکزی برای هماهنگی در سیستم است. اما برای چه مورد دیگری می توان از DAO استفاده کرد؟
سازمان های خودگردان غیرمتمرکز پیچیده تر ممکن است برای موارد مختلف مانند نظارت بر توکن ها ، صندوق های سرمایه گذاری غیرمتمرکز یا سیستم عامل های رسانه های اجتماعی استفاده شوند. این سازمان ها همچنین می توانند عملکرد دستگاه های متصل به اینترنت اشیا (IoT) را بررسی کنند.
علاوه بر این ، این نوآوری ها زیرمجموعه ای از DAO را به نام DAC معرفی کردند. یک DAC ممکن است خدمات مشابه یک شرکت سنتی ارائه دهد. تفاوت در این است که بدون داشتن یک نهاد مرکزی ، یک شرکت در مشاغل سنتی نیز کار می کند.
DAOها با چه مسائلی روبرو هستند؟
چارچوب قانونی
محیط نظارتی DAOها کاملاً نامشخص است. برای دانستن اینکه چگونه حوزه های قضایی مختلف چارچوب نظارتی پیرامون این نوع سازمان ها را ایجاد می کنند ، باید منتظر ماند.
حملات هماهنگ
خواص DAO مانند (تمرکززدایی ، تغییرناپذیری و …) ذاتاً دارای اشکالات قابل توجهی در مسائل امنیتی است. برخی از این سازمان ها خطرات زیادی را ایجاد می کنند که در سازمان های سنتی وجود ندارد.
نکات متمرکزبودن
قابل بحث است که تمرکززدایی یک حالت نیست ، بلکه یک محدوده است که در آن هر سطح برای نوع مختلفی از استفاده مناسب است. در برخی موارد ، استقلال کامل یا تمرکززدایی ممکن نیست یا شاید منطقی باشد. می توان استدلال کرد که سازمانهای متمرکز می توانند با کارایی بسیار بالاتری فعالیت کنند ، اما منافع مشارکت آزاد را کنار می گذارند.
اتریوم و The DAO
یکی از اولین نمونه های سازمان های خودگردان غیرمتمرکز ، The DAO بود. این مورد از قراردادهای هوشمند پیچیده ای تشکیل شده بود که در بالای بلاکچین اتریوم قرار داشتند و قرار بود به عنوان یک صندوق سرمایه گذاری مستقل عمل کنند.
توکن های DAO در یک عرضه اولیه سکه (ICO) فروخته شد و سهام قابل مالکیتی را در این صندوق غیرمتمرکز فراهم کرد. اندکی پس از راه اندازی ، حدود یک سوم بودجه آن در یکی از بزرگترین هک های تاریخ ارزهای دیجتال به سرقت رفت.
نتیجه این رویداد این بود که اتریوم به دنبال اجرای یک hard fork ، به دو زنجیره تقسیم شد.
سخن پایانی
DAOها به سازمان ها اجازه می دهند تا از وابستگی خود به نهادهای سنتی رها شوند. قوانین خودکار بوده و کاربران را به سمت سودمندترین نتیجه برای شبکه سوق می دهد.
شبکه بیت کوین را می توان یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز ساده دانست. کلید طراحی سازمان های خودگردان غیرمتمرکز خوب ، وضع مجموعه ای کارآمد از قوانین اجماع است که مشکلات پیچیده هماهنگی شرکت کنندگان را برطرف می کند.
