استخر نقدینگی در دیفای
استخر نقدینگی یکی از فناوری های بنیادی موجود در اکوسیستم دیفای (DeFi) است. استخرهای نقدینگی بخشی اساسی از بازارسازهای خودکار (AMM) ، پروتکل های وام ، بیمه های زنجیره ای و بازی های مبتنی بر بلاکچین هستند.
ایده این فناوری کاملاً ساده است. استخر نقدینگی اساساً وجوهی است که در یک انبوه دیجیتالی بزرگ جمع آوری می شود. اما می توان با این وجوه چه کاری انجام داد؟
معرفی
امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) انقلابی در فعالیتهای موجود ایجاد کرده است. اکنون حجم معاملات صرافی های غیرمتمرکزبه طور معنی داری می تواند با صرافی های متمرکز رقابت کند. از دسامبر سال 2020 ، تقریباً 15 میلیارد دلار دارایی در پروتکل های DeFi قفل شده است.
اما چه چیزی این همه گسترش و پیشرفت را ممکن می کند؟ یکی از فن آوری های اساسی در پس همه این پیشرفت ها ، استخر نقدینگی است.
استخر نقدینگی چیست؟
استخر نقدینگی مجموعه وجوهی است که در یک قرارداد هوشمند قفل شده است. استخرهای نقدینگی برای تسهیل معاملات غیرمتمرکز ، وام دهی و بسیاری از عملکردهای دیگر مورد استفاده قرار می گیرند که بعداً بررسی خواهیم کرد.
استخرهای نقدینگی ستون فقرات بسیاری از صرافی های غیرمتمرکز (DEX) مانند Uniswap هستند. کاربرانی که تامین کنندگان نقدینگی (LP) نامیده می شوند ، برای ایجاد بازار در استخر ، ارزهای مورد نیاز و نسبت جفت ارز آن را فراهم می کنند.
تامین کنندگان نقدینگی در ازای تأمین وجوه و متناسب با سهم خود از کل نقدینگی ، از معاملاتی که در استخر اتفاق می افتد ، کارمزد می گیرند. از آنجا که هرکسی می تواند تأمین کننده نقدینگی باشد ، بازارسازهای خودکار یا AMM ها بازار را در دسترس همه قرار داده اند.
یکی از اولین پروتکل هایی که از استخرهای نقدینگی استفاد کرد ، Bancor بود. اما مفهوم استخر نقدینگی با محبوبیت Uniswap مورد توجه بیشتری قرار گرفت. برخی دیگر از صرافی های معروف که از استخرهای نقدینگی در اتریوم استفاده می کنند، عبارتند از: سوشی سواپ ، کرو و بالانسر.
استخرهای نقدینگی چگونه کار می کنند؟
بازارسازهای خودکار (AMM) روند انجام کارها را تغییر داده اند. AMM ها نوآوری قابل توجهی هستند که امکان معاملات درون زنجیره ای و بدون نیاز به دفتر سفارش را فراهم می کنند و برای انجام معاملات به هیچ یک از طرفین به صورت مستقیم احتیاج نیست.
شما می توانید یک صرافی با دفتر سفارش را به صورت نظیر به نظیر تصور کنید ، جایی که خریداران و فروشندگان توسط دفتر سفارش به یکدیگر متصل می شوند. به عنوان مثال ، تجارت در Binance DEX نظیر به نظیر است زیرا معاملات مستقیماً بین کیف پول های کاربران انجام می شود. خرید و فروش با استفاده از AMM متفاوت است. می توانید معامله در AMM را به عنوان نظیر به قرارداد در نظر بگیرید.
هنگام انجام معامله در AMM ، شما طرف مقابلی در معامله ندارید. در عوض شما معامله را با نقدینگی موجود در استخر نقدینگی انجام می دهید. برای یک خریدار ، در آن لحظه خاص نیازی به فروشنده نیست و فقط لازم است که نقدینگی کافی در استخر وجود داشته باشد.
استخرهای نقدینگی برای چه مواردی استفاده می شوند؟
یکی از موارد استفاده استخرهای نقدینگی ، استخراج نقدینگی است. استخرهای نقدینگی اساس سیستم عامل های خودکار کسب بازده هستند. جایی که کاربران وجوه خود را به استخرهایی واریز می کنند که برای کسب بازده استفاده می شوند.
توزیع توکن های جدید یک مشکل بسیار رایج برای پروژه های رمزنگاری است. استخراج نقدینگی یکی از موفقیت آمیزترین رویکردها برای حل این مشکل بوده است. اساساً توکن ها با استفاده از یک الگوریتم بین کاربرانی توزیع می شوند که توکن های خود را در یک استخر نقدینگی قرار می دهند. سپس ، توکن های ضرب شده متناسب با سهم هر کاربر از استخر ، بین آن ها توزیع می شود.
می توانیم به نظرسنجی برای اتخاذ تصمیمات یک پروتکل نیز به عنوان یک مورد استفاده فکر کنیم. اگر وجوه در استخر جمع آوری شود ، شرکت کنندگان می توانند به دنبال رسیدن به یک هدف مشترک که برای پروتکل مهم می باشد، همکاری کنند.
از بخش های جدید DeFi ، می توان به بیمه در برابر ریسک قرارداد هوشمند اشاره کرد. بخش مهمی از اجرای این بیمه نیز توسط استخرهای نقدینگی تأمین می شود.
یکی دیگر از کاربردهای جالب توجه استخرهای نقدینگی ، استفاده از tranch است. این مفهوم از امور مالی سنتی گرفته شده و شامل تقسیم محصولات مالی بر اساس ریسک و بازده آنها است. همانطور که انتظار داشتید ، این ویژگی به تامین گنندگان نقدینگی اجازه می دهد تا مدل های ریسک و بازده سفارشی خود را انتخاب کنند.
همچنین ایجاد دارایی های مصنوعی در بلاکچین نیز به استخر نقدینگی متکی است.
ریسک های مربوط به استخرهای نقدینگی
اگر نقدینگی را برای AMMها تامین کنید ، باید از مفهومی به نام ضرر ناپایدار مطلع باشید. باید بدانید که هنگامی که نقدینگی به AMM واریز شود ، امکان کم شدن ارزش دارایی وجود دارد. اگر نقدینگی یک AMM را تأمین می کنید ، احتمالاً در معرض ضرر ناپایدار هستید. این ضرر گاهی اوقات می تواند کم باشد و گاهی اوقات می تواند بسیار زیاد باشد.
نکته دیگری که باید به خاطر بسپارید ، ریسک های قرارداد هوشمند است. وقتی وجوه خود را به یک استخر نقدینگی واریز می کنید ، این وجوه در اختیار استخر است. در حالی که از نظر فنی هیچ واسطه ای مالکیت وجوه شما را در دست ندارد ، اما می توان قرارداد هوشمند را متولی آن وجوه دانست.
همچنین مراقب پروژه هایی باشید که توسعه دهندگان اجازه تغییر قوانین حاکم بر استخر را دارند. گاهی اوقات ، توسعه دهندگان می توانند یک کلید مدیریتی یا برخی از دسترسی های مخصوص را در کد قرارداد هوشمند داشته باشند. این مسئله می تواند آنها را قادر به انجام کارهای مخربی مانند کنترل منابع مالی موجود در استخر کند.
سخن پایانی
استخر نقدینگی یکی از اصلی ترین فناوری های موجود در DeFi است. این استخرها معاملات غیرمتمرکز ، سیستم وام دهی ، کسب بازده و موارد دیگر را امکان پذیر می کنند. این قراردادهای هوشمند تقریباً در هر قسمت از DeFi تأمین می شوند و به احتمال زیاد ، در ادامه پیشرفت زیادی خواهند داشت.