هر بازار مالی شامل معامله گران مبتدی ، متوسط و خبره است. اما آیا هنگام سقوط بازار معامله گران خبره در امان هستند؟
بازار ارزهای دیجیتال بسیار پر نوسان است ، بطوریکه برخی از ارزهای دیجیتال در یک روز نوسان بیشتری نسبت به یک هفته بسیاری از سهام در سایر بازارهای مالی را تجربه می کنند.
در حالی که این نوسان ها ، ارزهای دیجیتال را به پرسودترین دارایی برای بسیاری از سرمایه گذاران تبدیل کرده است ، اما خطرات قابل توجهی را نیز به همراه دارد. بازار می تواند نوسانات نامطلوب قیمت را نیز تجربه کند و به سرعت سرمایه گذاران را به پایین بکشد.
در حالی که برخی از سرمایه گذاران در شرایط سقوط بازار دچار ضررهای سنگینی می شوند، برخی دیگر کاملاً آماده هستند و استراتژی هایی را برای حفظ ارزش یا حتی سودآوری خود صرف نظر از عملکرد بازار به کار می گیرند.
حال بیایید برخی از این استراتژی ها را معرفی کنیم.
گزینه های غیرمتمرکز معاملاتی
معاملات ارز دیجیتال را می توان به طور کلی به دو نوع طولانی و کوتاه مدت تقسیم کرد. افرادی که طولانی مدت معامله می کنند ، به دنبال این هستند که وقتی ارزش دارایی رمزنگاری شده افزایش یافت ، سود خود را کسب کنند. در حالی که افرادی نیز هستند که معاملات کوتاه مدتی دارند به دنبال کسب سود در روند نزولی بازار هستند.
در حالی که اکثریت قریب به اتفاق معامله گران می دانند که در روند صعودی وضعیت چگونه است ، اما تعداد محدودی از افراد می توانند در روند نزولی نیز وضعیت را حدس بزنند.
در چنین شرایطی معامله گران خبره و باتجربه ، گزینه های معاملاتی را ترجیح می دهند. این گزینه ها نوعی قرارداد مشتقه است که به دارنده حق خرید یا فروش یک دارایی خاص را با قیمتی خاص می دهد ، در صورتی که در یک دوره مشخص از یک آستانه خاص عبور کند.
تا همین اواخر ، اکثریت قریب به اتفاق گزینه های معاملاتی در سیستم عامل های متمرکز انجام می شد. اما به دلیل محدودیت در گزینه های موجود ، بسیاری از معامله گران سیستم عامل های گزینه های غیرمتمرکز معاملاتی مانند Premia را ترجیح می دهند.
این امر بیشتر ناشی از افزایش انعطاف پذیری ارائه شده توسط گزینه های غیرمتمرکز است. به عنوان مثال ، معامله گران می توانند قراردادهای گزینه های خود را ایجاد کرده و با استفاده از ابزار ایجاد گزینه Premia و بازار غیرمتمرکز ، نقدینگی منبع تأمین می شود.
معامله گران خبره به طور فزاینده ای از سیستم عامل هایی مانند Premia برای محافظت از موقعیت های خود و سود خالص هنگام سقوط بازار بهره می گیرند.
معاملات آربیتراژ
در حالی که بسیاری از معامله گران در انجام معاملات در وضعیت های مختلف فوق العاده موفق هستند ، اکثریت قریب به اتفاق معامله گران قادر نیستند سود زیادی کسب کنند. این مورد در هنگام سقوط بازار دوچندان نمایان می شود. جایی که فرصت های کسب سود کمیاب است ، زیرا بیشتر دارایی ها با افت شدیدی روبرو هستند.
با این وجود راهی وجود دارد که صرف نظر از شرایط بازار پیرامون ، با رویه ای موسوم به آربیتراژ ، سود قابل اطمینانی را کسب کنید. آربیتراژ (Arbitrage) یک استراتژی معاملاتی است که هدف آن ایجاد سود با خرید همزمان یک دارایی در یک بازار و فروش آن در بازار دیگر است. این امر معمولاً بین دارایی های یکسانی انجام می شود که در صرافی های مختلف با قیمت های متفاوتی معامله می شوند.
به عنوان مثال اگر بیت کوین با در یک صرافی 30 هزار دلار و در یک صرافی 35000 دلار معامله می شود، می توانید یک BTC را از صرافی اول بخرید و آن را به صرافی دوم منتقل کرده و بفروشید تا 5000 دلار سود کنید.
مانند همه موارد دیگر ، آربیتراژ هم خطراتی دارد. اما با داشتن ابزار ، زمان و مهارت مناسب ، می تواند راهی مطمئن برای کسب سود در هر بازاری باشد.
برای کسب اطلاعات بیشتر مقاله آربیتراژ چیست را در وبسایت ما مطالعه کنید.
تأمین نقدینگی
اگر تا به حال در یک صرافی ارز دیجیتال معامله کرده اید ، قطعا فهمیده اید که صرف نظر از نحوه حرکت بازار ، صرافی های ارز دیجیتال همیشه برنده هستند. دلیل این امر این است که این صرافی ها همیشه کارمزد خود را می گیرند ، بدون در نظر گرفتن اینکه فرد سود کرده است یا ضرر کرده است.
در حالی که این جریان درآمدی تا حد زیادی به سهامداران صرافی های متمرکز محدود می شد ، ظهور صرافی های غیرمتمرکز و استخرهای نقدینگی ، دسترسی به درآمد کارمزد را دموکراتیک کرده است.
در حال حاضر شماری از پروتکل های صرافی های غیرمتمرکز وجود دارند که به کاربران اجازه می دهند نقدینگی خود را در استخرها تأمین کنند و در درآمد کارمزد تولیدی خود سهیم شوند. برخی از محبوب ترین گزینه ها شامل Uniswap و Curve در Ethereum و PancakeSwap در Binance Smart Chain است.
روش کار کرد آن بسیار ساده است. با مشارکت سرمایه گذار در یک بخش نقدینگی مانند USDT / USDC ، پس از آن سرمایه گذار صاحب سهمی از این مجموعه است. هر وقت نقدینگی به استخر اضافه شود یا از استخر کم شود ، از سرمایه گذار نیز کسر هزینه می شود.