توکنومیک (Tokenomic) یا اقتصاد توکنی چیست؟ اهمیت آن در چیست؟

ساختار اقتصادی یک ارز دیجیتال سرمایه گذاران را تشویق به خرید و نگهداری یک سکه یا توکن خاص می کند. درست مانند تفاوت ارزهای فیات، هر ارز دیجیتال سیاست اقتصادی خاص خود را دارد. توکنومیک دو مسئله اصلی را در مورد روند اقتصادی یک ارز دیجیتال تعیین می کند: نحوه توزیع توکن و کاربرد توکن که بر تقاضا برای آن تأثیر می گذارد.

در اینجا مسائل اصلی مربوط به توکنومیک که توسط توسعه دهندگان یک پروژه تعیین می شود و بر نحوه کارکرد آن پروژه ارز دیجیتال تأثیر می گذارد را بیان می کنیم:  

بازده: پلتفرم های مالی غیرمتمرکز برای تشویق مردم به خرید و سرمایه گذاری ، بازدهی بالایی را ارائه می دهند و این بازده در قالب توکن های جدید پرداخت می شود. معمولا استخرهای عظیم ارز دیجیتال به مواردی مانند صرافی‌های غیرمتمرکز و پلتفرم‌های وام‌دهی قدرت می‌بخشند. 

سوزاندن توکن: برخی از بلاکچین ها یا پروتکل ها ، توکن ها را می سوزانند و به طور دائم آنها را از گردش خارج می کنند تا عرضه سکه های در گردش را کاهش دهند. طبق قوانین عرضه و تقاضا، کاهش عرضه توکن باید به افزایش قیمت آن کمک کند ، زیرا توکن های باقی مانده در گردش کمیاب تر می شوند. 

عرضه محدود در مقابل عرضه نامحدود: Tokenomics حداکثر عرضه یک توکن را تعیین می کند. به عنوان مثال توکنومیک بیت کوین حکم می کند که هرگز نمی توان بیش از ۲۱ میلیون سکه استخراج کرد. در مقابل بیت کوین ، اتریوم حداکثر محدودیتی ندارد ، اگرچه انتشار آن در هر سال محدود است.  

تخصیص توکن: برخی از پروژه های ارز دیجیتال توزیع دقیق توکن ها را مشخص می کنند. در حالت ایده‌آل ، تیم پروژه سیستمی را پیاده‌سازی می‌کند که در آن توکن‌ها به گونه‌ای توزیع می‌شوند که تأثیر منفی بر عرضه در گردش و قیمت توکن نداشته باشند.